De belangrijkste thema's in de werken van Ernest Claes zijn de verbondenheid met de natuur, de eenvoudige plattelandsleven, en de menselijke relaties. Zijn verhalen zijn vaak doordrenkt met nostalgie en een diep gevoel voor de Vlaamse folklore, wat de lezer uitnodigt om de schoonheid van het alledaagse te waarderen.
De streek waar Ernest Claes opgroeide, namelijk Zichem, had een grote invloed op zijn schrijfstijl. De landelijke omgeving, de tradities en de mensen uit zijn jeugd vormden de basis voor veel van zijn verhalen. Hij schilderde een levendig beeld van het leven in het Vlaamse platteland, wat zijn werken een authentiek gevoel geeft.
De verhalen van Ernest Claes zijn uniek door zijn vermogen om de geest van het plattelandsleven te vangen met een combinatie van humor en melancholie. Hij had een talent voor het scheppen van personages die zowel herkenbaar als sympathiek zijn, wat zijn boeken toegankelijk maakt voor een breed publiek.
Een specifieke periode die Claes' werk sterk heeft beïnvloed, is zijn tijd in de Eerste Wereldoorlog. Deze ervaringen gaven hem een nieuw perspectief op de mensheid en de omstandigheden waarin mensen leven. De oorlogservaringen zijn terug te vinden in de zwaarwegende thema's van verlies en verdriet in zijn latere werken.
Ernest Claes heeft aanzienlijke bijdragen geleverd aan de Vlaamse literatuur door zijn focus op het plattelandsleven en het vertellen van verhalen die de Vlaamse cultuur weerspiegelen. Zijn werk heeft generaties schrijvers geïnspireerd om de lokale en regionale verhalen te vieren, wat de literatuur in Vlaanderen heeft verrijkt.