Scream behandelt thema's zoals angst, trauma en de gevolgen van geweld. De film speelt in op de vreugde van tieners en tegelijkertijd de angst die hen achtervolgt door een seriemoordenaar. Dit contrast zorgt ervoor dat kijkers zowel kunnen lachen als griezelen, wat een unieke kijkervaring oplevert.
De personages in Scream zijn goed uitgewerkt en hebben diverse achtergronden en motieven. Hoofdpersonages zoals Sidney Prescott groeien in de loop van de film, waarbij ze van een onschuldige tiener verandert in een sterke en vastberaden vrouw die tegen haar angsten vecht. Deze ontwikkeling maakt het verhaal nog meeslepender.
Wat Scream uniek maakt, is de combinatie van zelfbewustzijn en referenties naar andere horrorfilms. De personages zijn zich vaak bewust van de clichés in het genre, wat leidt tot humoristische en spannende momenten. Dit maakt het niet alleen een horrorfilm, maar ook een soort meta-commentaar op het genre zelf.
Scream heeft een aanzienlijke invloed gehad op horrorfilms die volgden. De manier waarop de film angst en actie combineert, evenals de schokkende plotwendingen, inspireerde veel filmmakers om soortgelijke technieken te gebruiken. Het benadrukken van de tropen binnen horror heeft geleid tot een nieuwe golf van slasher films in de jaren 90 en daarna.
Enkele iconische momenten uit de Scream-franchise zijn de openingsscène met Drew Barrymore, waarin het publiek al vanaf het begin op het puntje van hun stoel zit. Daarnaast zijn de telefoongesprekken met Ghostface memorabel, waarin de spanning tot het uiterste wordt opgevoerd. Ook de onthullingen van de dader hebben keer op keer voor verrassingen gezorgd.