Stationsromans zijn vaak herkenbaar door hun toegankelijke schrijfstijl en vlotte vertelwijze. Ze bevatten meestal eenvoudige plotstructuren, waardoor ze snel te lezen zijn. Vaak hebben ze een romantische of avontuurlijke insteek en zijn de personages plat of stereotype. Dit maakt dat ze gemakkelijk te volgen zijn, wat ideaal is voor lezers die even willen ontsnappen.
Ze zijn vooral bedoeld voor een breed publiek dat afleiding zoekt. Mensen die tijd doorbrengen op stations of onderweg zijn, lezen ze vaak. Dit genre richt zich op lezers die houden van lichte literatuur en zich gemakkelijk willen laten meeslepen in een verhaallijn zonder al te veel complexe diepgang.
De populariteit van stationsromans komt voort uit hun toegankelijkheid en het vermogen om een snelle ontsnapping te bieden aan de dagelijkse realiteit. Ze zijn vaak kort en gemakkelijk te lezen in een enkele zitting, wat perfect is voor drukke mensen of reizigers. Daarnaast bieden ze herkenbare situaties en emoties die aanspreken.
Een stationsroman verschilt van andere romanvormen door zijn focus op eenvoud en massaconsumptie. Terwijl literatuur vaak dieper ingaat op karakterontwikkeling en thematiek, is de stationsroman meer gericht op vermaak en ontsnapping. Hierdoor zijn de schrijfstijlen en verhalen doorgaans minder complex en meer gericht op een snel, meeslepend overzicht.
Enkele veelvoorkomende thema's in stationsromans zijn liefde, avontuur, verraad, en de zoektocht naar geluk. Verhalen kunnen zich vaak afspelen in herkenbare settings zoals op een station, in een dorp of tijdens festivals, wat de herkenbaarheid vergroot en de lezer aanspreekt.