Henri Sarolea's werk draait vaak om thema's zoals identiteit, cultuur en de sociale dynamiek van zijn tijd. Hij verkent in zijn verhalen de relaties tussen individuen en hun omgeving, en hoe deze relaties de ontwikkeling van de personages beïnvloeden. Bovendien legt hij de nadruk op de betekenis van geschiedenis en erfgoed, wat zijn werk een diepere laag geeft.
Sarolea had een aanzienlijke invloed op de Belgische literatuur, vooral door zijn kritische discussies over de Belgische identiteit en cultuur. Hij daagde gevestigde normen uit en introduceerde nieuwe ideeën over wat het betekent om Belgisch te zijn, wat een nieuwe generatie schrijvers inspireerde om verder te experimenteren met taal en thema's.
De meeste boeken van Sarolea werden geschreven in de late 19e en vroege 20e eeuw, een periode die gekenmerkt wordt door grote maatschappelijke veranderingen in België. Tijdens deze tijd wist hij zijn observaties van de veranderende wereld prachtig vast te leggen, wat zijn werk zo relevant maakt voor die tijd en ook voor ons vandaag.
Sarolea's stijl is uniek vanwege zijn combinatie van poëtische beschrijvingen met scherpe sociale commentaren. Hij gebruikt vaak een rijke, beeldende taal die de lezer meeneemt in de setting van zijn verhalen. Daarnaast maakt hij gebruik van ironie en humor, wat zijn werken een speelse, maar toch kritische toon geeft.
In zijn boeken behandelt Sarolea diverse onderwerpen die verband houden met de Belgische cultuur, zoals folklore, tradities en de diversiteit van de verschillende regio's. Hij gaat ook in op actuele thema's van zijn tijd, zoals de rol van de burger in de opbouw van een nieuwe samenleving, en hoe de geschiedenis van België de huidige cultuur en identiteit vormt.