La Peste verkent thema's zoals de strijd tegen de absurditeit van het leven, de zinloosheid van het bestaan en de menselijke conditie in het licht van tegenspoed. Camus gebruikt de pest als een metafoor voor de strijd tegen het onvermijdelijke en hoe mensen reageren op existentiële crises.
De pest creëert een situatie waarin mensen gedwongen worden samen te werken en verder te kijken dan hun eigen belangen. Dit leidt tot veranderingen in relaties, solidariteit, maar ook wanhoop en egoïsme onder de inwoners van Oran. Het laat zien hoe crises de ware aard van mensen naar boven halen.
Camus handelt als een alwetende verteller die de lezer helpt de diepere betekenissen van de gebeurtenissen te begrijpen. Hij geeft inzicht in de gedachten en gevoelens van de personages, waardoor de lezer de morele en existentiële dilemma's beter kan begrijpen die de protagonisten onder ogen zien.
De hoofdfiguren zijn complex en hebben een scala aan karaktereigenschappen. Sommigen tonen grote moed en opofferingsgezindheid, terwijl anderen wankelmoedig zijn en in paniek raken. Deze diversiteit aan reacties belicht de menselijke ervaring in tijden van crises, waarbij elke persoonlijkheid zijn unieke kijk op de situatie heeft.
La Peste staat in het verlengde van andere werken van Camus waarin thema's van absurditeit en existentiële crisis worden verkend. De roman kan gezien worden als een belangrijk voorbeeld van zijn filosofie, en het sluit aan bij zijn opvattingen zoals uiteengezet in 'De Mythe van Sisyphus', waar ook de strijd van de mens tegen de absurditeit centraal staat.