Pascal Mercier behandelt in zijn boeken vaak thema's als de zoektocht naar identiteit, de kracht van de verbeelding en de betekenis van tijd. Zijn verhaalfiguren bevinden zich vaak op kruispunten in hun leven, waar ze gedwongen worden om keuzes te maken die hun toekomst bepalen. Dit zorgt voor een diepere reflectie op de menselijke conditie en de vragen die ons leven vormgeven. Ook het belang van literatuur en kunst komt regelmatig terug in zijn werk, wat kan leiden tot een herwaardering van hoe we naar ons eigen leven kijken.
De schrijfstijl van Pascal Mercier is in de loop der jaren steeds meer verfijnd en gelaagd geworden. In zijn vroege werk was zijn focus sterk gericht op het schetsen van personages en het verkennen van hun innerlijke leven. Naarmate hij verder schreef, heeft hij zijn stijl verrijkt met complexere verhaallijnen en een breder scala aan onderwerpen. Mercier speelt vaardig met taal, waardoor zijn zinnen poëtisch en toch toegankelijk blijven. Dit maakt dat lezers snel in zijn verhalen worden getrokken.
Veel lezers beschouwen 'Nachtstaander' en 'Zweeds' als enkele van de beste boeken van Pascal Mercier. Deze werken worden geprezen om hun diepgaande karakterontwikkeling en de unieke manier waarop Mercier alledaagse situaties weet te verbinden met grote existentiële vragen. 'Nachtstaander' bijvoorbeeld, gaat over de worsteling met de dood en hoe we de betekenis van leven en liefde vangen, waardoor het herkenbaar en ontroerend is voor veel lezers.
De personages in Mercier's boeken zijn vaak getroebleerd en complex, wat hen zeer herkenbaar maakt. Ze worstelen met innerlijke conflicten en zijn vaak op zoek naar antwoorden op fundamentele vragen. Mercier heeft de gave om hun psychologie tot leven te brengen, waardoor je sympathie voor hen voelt, zelfs als je het niet met hun keuzes eens bent. Dit maakt dat lezers zich gemakkelijk in hen kunnen inleven en hun reis willen volgen.
De setting in de boeken van Pascal Mercier speelt een cruciale rol in het verhaal. Hij gebruikt verschillende Europese steden en landschappen niet alleen als achtergrond, maar als een integraal onderdeel dat de emoties en de ontwikkeling van de personages versterkt. Bijvoorbeeld, een stad kan verlangen, verlies of hoop symboliseren afhankelijk van de context van het verhaal. Hierdoor voelen lezers zich verbonden met de plaatsen die hij beschrijft, wat de ervaring van het lezen nog rijker maakt.