De belangrijkste thema's in de strip Nero zijn absurditeit, vriendschap en de contrasten tussen de realiteit en de fantasie. De verhalen bevatten vaak satirische elementen die de maatschappij bekritiseren, maar tegelijk zijn ze ook vol humor en fantasie. Hierdoor naar je niet alleen kunnen lachen, maar ook aan het denken gezet worden over bepaalde zaken in het leven.
De tekenstijl van Nero is door de jaren heen geëvolueerd, met een duidelijke transformatie in de manier waarop de personages worden weergegeven. In de beginjaren waren de tekeningen simpeler en afgezonderder, terwijl later de details en de expressie in de gezichten sterk verbeterd zijn. Na de overstap naar Dirk Stallaert na het overlijden van Sleen, krijgen de tekeningen een modernere twist, zonder de charme van het origineel te verliezen.
Enkele van de meest memorabele avonturen van Nero zijn 'Nero en de schat van de Romeinen', waarin Nero op zoek gaat naar een verborgen rijkdom, en 'De zwarte weduwe', waar hij en zijn vrienden betrokken raken in een mysterie rond een mysterieuze dame. Deze verhalen zijn niet alleen spannend, maar ook vol met komische en absurde wendingen die typerend zijn voor de Nero strips.
De belangrijkste bijfiguren in de Nero stripverhalen zijn onder andere Madam Nero, zijn trouwe vrouw die altijd klaarstaat om hem te ondersteunen. Ook Professor Adhemar, de slimme maar klungelige uitvinder, en Meneer Pheip, die vaak met Nero in de problemen komt, zijn onmisbare personages. Hun interacties met Nero zorgen voor veel humor en spanning binnen de verhalen.
Wat de verhalen van Nero zo uniek maakt binnen de Belgische stripgeschiedenis, is de combinatie van humor, absurditeit en sprankelende creativiteit. Het werk van Marc Sleen biedt een kijkje in een fantasiewereld die tegelijkertijd herkenbaar is. Bovendien zijn de verhalen door de jaren heen tijdloos gebleven en blijven ze generaties aanspreken, wat het een waardevolle bijdrage aan de stripcultuur maakt.