Napoleon wordt vaak herinnerd om zijn militair strategisch inzicht en de implementatie van belangrijke sociale en juridische hervormingen. Een van zijn meest invloedrijke prestaties was de invoering van de Code Napoléon, die de basis vormde voor het moderne rechtssysteem in veel Europese landen. Daarnaast moderniseerde hij het bestuur, stimuleerde hij economische groei en bevorderde hij infrastructuurprojecten, zoals wegen en bruggen.
Onder Napoleon werd het onderwijssysteem in Frankrijk en andere veroverde gebieden sterk verbeterd. Hij introduceerde een openbaar onderwijsstelsel dat toegankelijker werd voor de bevolking. Hierbij legde hij de nadruk op wetenschappelijke en technische disciplines, wat leidde tot een beter opgeleide bevolking en het bevorderen van ingenieurs- en wetenschapscultuur in Europa.
De ondergang van Napoleon kan worden toegeschreven aan een combinatie van factoren. Ten eerste had zijn invasie van Rusland in 1812 desastreuze gevolgen, waarbij hij een groot deel van zijn leger verloor door de barre winteromstandigheden. Daarnaast leidde het verzet van diverse Europese landen, waaronder de Coalitie van 1814, tot zijn uiteindelijke nederlaag en verbanning. Zijn neiging om te veel oorlog te voeren zorgde ervoor dat hij vijanden created waar hij eerst vrienden had.
Napoleon speelde een complexe rol in de Franse Revolutie. Hij kwam aan de macht als gevolg van de turbulente veranderingen die de revolutie met zich meebracht. Aanvankelijk verdedigde hij de revolutionaire idealen van vrijheid en gelijkheid, maar later vestigde hij een autocratische heerschappij waarbij hij persoonlijke macht boven democratische waarden stelde. Dit leidde tot een paradox waar de revolutie in naam de weg vrijmaakte voor een dictatoriale regering.
Napoleon heeft het nationale identiteitsgevoel in Europa aanzienlijk veranderd door de verspreiding van zijn ideeën van staatsnationalisme en burgerlijke rechten. Door zijn campagnes en de introductie van de Code Napoléon hielp hij de bevolking van verschillende landen een gevoel van burgerlijke trots en nationale identiteit te ontwikkelen. Mensen begonnen zich meer te identificeren met hun staten en nationale geschiedenis, wat een belangrijk fundament legde voor moderne nationale bewegingen.