De centrale thema's in Le Bourgeois Gentilhomme zijn de kloof tussen sociale klassen, de verlangens naar aristocratische erkenning en de dwaasheid van materialisme. Molière verkent hoe deze thema's het leven van de hoofdpersonages beïnvloeden, vooral die van M. Jourdain, die verlangt naar de wereld van edelen, maar geen idee heeft van hun ware levenswijze.
M. Jourdain begint als een bourgeois die zich probeert op te stijgen naar de aristocratie. Gedurende het verhaal leert hij, vaak op een komische manier, dat echte waardigheid en talent niet komen van sociale status, maar eerder van wie je bent als persoon. Zijn ontwikkeling toont de belachelijkheid van zijn ambities en het is vooral zijn onwetendheid die hem in de problemen brengt.
Muziek speelt een cruciale rol in Le Bourgeois Gentilhomme, niet alleen als een vorm van vermaak, maar ook als een symbool voor de hogere klasse die M. Jourdain nastreeft. De muzikale intermezzo's zijn een manier om de illusies en de pretenties van de bourgeois te onderlijnen, terwijl ze de kijker uitnodigen om plezier te beleven aan de gekheid van het verhaal.
Le Bourgeois Gentilhomme werpt een kritische blik op sociale klasse en status door te laten zien hoe mensen vaak gekke dingen doen om geaccepteerd te worden in hogere sociale kringen. Het laat zien dat het niet alleen de rijkdom is die iemand waardevol maakt, maar ook de manier waarop je met anderen omgaat en de oprechtheid van je gedrag. Molière prikt door de schijnheiligheid van dergelijke statusprojecties heen.
Humor is een essentieel onderdeel van Le Bourgeois Gentilhomme. Molière gebruikt komische situaties en overdreven personages om de dwaasheid van M. Jourdain en zijn aspiraties te benadrukken. Door humor aan te wenden, maakt hij zware thema's toegankelijk, terwijl hij ook kritiek levert op de sociale normen van zijn tijd. De lach van het publiek is een sleutelfactor in de boodschap die hij probeert over te brengen.