Er zijn verschillende oorzaken die kunnen leiden tot landloperschap. Vaak speelt een combinatie van economische, sociale en persoonlijke factoren een rol. Mensen kunnen bijvoorbeeld in financiële problemen komen door verlies van werk, scheiding of ziekte. Daarnaast zijn er ook sociale factoren, zoals het gebrek aan ondersteunende netwerken of maatschappelijk isolement, die iemand kan dwingen om als landloper te leven. Het is belangrijk om te beseffen dat ieder verhaal uniek is en dat er vaak achterliggende redenen zijn voor deze levenskeuze.
Het leven van landlopers in de 19e eeuw was erg zwaar en vol ontberingen. Ze hadden vaak geen vaste woonplaats en waren afhankelijk van de goedheid van anderen voor voedsel en onderdak. Veel landlopers leefden in armoedde en hadden te maken met vooroordelen van de samenleving. Het was een tijd waarin bedelen en zwerven vaak werd gezien als een morele tekortkoming, wat leidde tot sociale uitsluiting. Toch waren er ook gemeenschappen die opkwamen voor de rechten van landlopers en hen hielpen om de basisbehoeften te vervullen.
De overheid speelde een cruciale rol in het leven van landlopers, vooral in de vorm van wetten en beleid die gericht waren op het bestrijden van armoede. In veel gevallen werden landlopers zelfs gedwongen om in instellingen te verkeren, waarbij ze hun vrijheid verloren. Aan de andere kant waren er ook inspanningen om sociale voorzieningen te creëren die landlopers zouden kunnen ondersteunen, hoewel deze vaak onvoldoende waren. De relatie tussen landlopers en de overheid is complex en veranderde door de tijd heen.
Er zijn veel misvattingen over landlopers, zoals het idee dat ze gewoon lui zijn of dat ze voor altijd van de hand-out van de samenleving willen leven. In werkelijkheid zijn de meeste landlopers mensen die vaak door omstandigheden in deze situatie terechtgekomen zijn en die willen werken aan een betere toekomst. Veel van hen hebben aanzienlijke vaardigheden en willen een bijdrage leveren aan de maatschappij, maar ervaren barrières die het moeilijk maken om weer op de rails te komen.
De perceptie van landlopers in de samenleving is door de jaren heen aanzienlijk veranderd. Waar ze vroeger vaak werden gezien als criminelen of ongewenste elementen, is er tegenwoordig meer begrip voor hun situatie. Er is meer aandacht voor de oorzaken van armoede en de noodzaak van sociale inclusie. Dit heeft geleid tot initiatieven die gericht zijn op het ondersteunen van landlopers en het bevorderen van hun welzijn. Toch zijn er nog steeds vooroordelen die de weg naar maatschappelijke acceptatie kunnen bemoeilijken.