Het Kerkhof der Vergeten Boeken is een centrale plek in Zafóns werk. Het stelt een geheimzinnige bibliotheek voor waar vergeten boeken worden bewaard. Dit idee symboliseert niet alleen de liefde voor literatuur, maar ook de vergankelijkheid van verhalen en hoe ze ons kunnen raken, zelfs als ze verborgen blijven.
Carlos Ruiz Zafón verkent vaak thema's zoals liefde, verlies, en de kracht van verhalen. De worsteling tussen goed en kwaad en de invloed van het verleden op het heden zijn ook terugkerende elementen. Dit maakt zijn boeken niet alleen spannend, maar ook diepgaander, Uiteindelijk laat hij de lezer nadenken over de betekenis van het leven en onze plaats daarin.
Barcelona speelt een bijna bovenmatige rol in de verhalen van Zafón. Hij beschrijft de stad met zoveel liefde en aandacht voor detail dat het bijna een personage op zich wordt. De geschiedenis, cultuur en sfeer van de stad zijn verweven met de plot, waardoor lezers een sterk gevoel van plaats ervaren en deze iconische stad als een achtergrond voor de verhalen zien.
Zafóns schrijfstijl wordt gekenmerkt door rijke, evocatieve beschrijvingen en een meeslepende verteltechniek. Hij weet spanning op te bouwen en de lezer in zijn wereld te trekken. Zijn gebruik van metaforen en beeldende taal maakt dat elk boek een sensoriële ervaring wordt, waarbij de lezers niet alleen de woorden lezen maar ook de emoties voelen.
Carlos Ruiz Zafón heeft een aanzienlijke impact gehad op de moderne literatuur, vooral in het genre van de literaire fictie. Zijn unieke benadering van verhalen vertellen en het combineren van verschillende genres heeft veel auteurs geïnspireerd. Hij heeft ook de waardering voor Spaanse literatuur vergroot, zowel in zijn thuisland als daarbuiten.