Een kazuifel is meestal gemaakt van luxe stoffen zoals zijde of polyester en heeft een losse vorm die het lichaam van de drager omhult. Een belangrijk kenmerk is de afwezigheid van mouwen, wat een vrijere beweging tijdens de liturgie mogelijk maakt. Daarnaast zijn kazuifels vaak voorzien van een capuchon of kap, wat bijdraagt aan hun kenmerkende uitstraling. De kleuren van kazuifels variëren afhankelijk van de liturgische kalender.
Een kazuifel verschilt van andere priestergewaden zoals de albe of de stola doordat het specifiek ontworpen is om te worden gedragen tijdens de Eucharistievieringen. Waar de albe vaak een basisgewaad is dat door het hele jaar gebruikt kan worden, is de kazuifel meer ceremonieel en heeft het betrekking op specifieke misvieringen, vaak aangepast aan de kleur die de liturgische gelegenheid aanduidt.
Kazuifels worden soms versierd met symbolen zoals het kruis of afbeeldingen van heiligen, wat hun spirituele betekenis versterkt. Deze decoraties hebben vaak een diepere symbolische waarde en helpen om de priester visueel te onderscheiden in liturgische contexten. Daarnaast worden ze gebruikt om de sfeer van de viering te versterken en een gevoel van heiligheid te creëren.
Het onderhoud van een kazuifel is belangrijk om ervoor te zorgen dat het gewaad in goede staat blijft. Het is aan te raden om een kazuifel niet vaak te wassen, maar als het nodig is, moet je kiezen voor een milde handwas en niet te hoge temperaturen gebruiken. Het is ook goed om het gewaad op te bergen op een droge plek en het te beschermen tegen direct zonlicht om verkleuring te voorkomen.
Tijdens een mis wordt de kazuifel traditioneel gedragen door de celebrant als teken van zijn rol en autoriteit binnen de liturgie. Het dragen van de kazuifel, samen met andere gewaden, creëert een gevoel van heiligheid en respect voor de viering. De priesters zorgen ervoor dat de kazuifel op een juiste manier wordt aangetrokken, zodat deze de tijdens de mis de nodige symboliek en solemniteit uitstraalt.