De Olympische Spelen in België zijn door de jaren heen rijk aan memorabele momenten. Eén daarvan is de overwinning van de Belgische hockeyploeg in 2016, wat een grote triomf was voor zowel de sport als de fans. Daarnaast blijft de zege van gymnast Nafissatou Thiam in 2016 iedereen bij, haar kracht en techniek waren indrukwekkend. Verder was de sfeer tijdens de opening en sluiting van de spelen altijd een hoogtepunt, met optredens van lokale artiesten.
Er zijn verschillende Belgische sporters die tijdens de Olympische Spelen opvallen. Voorbeelden zijn Hicham El Guerrouj, een legendarische middenafstandloper, en de wielrenner Tom Boonen, die iedereen versteld deed staan met zijn snelheid en tactiek. Ook atleten zoals Nafi Thiam en Greg Van Avermaet hebben ons doen juichen met hun prestaties. Hun gedrevenheid en toewijding inspireren veel jonge sporters.
De organisatie van de Olympische Spelen is een enorme onderneming en vereist de inzet van duizenden mensen. Het Comité Olympique en de betrokken sportbond spelen een centrale rol in de planning en uitvoering. Naast deze organisaties zijn lokale en internationale vrijwilligers essentieel voor de uitvoering van het evenement. Het proces omvat alles van het selecteren van locaties tot het coördineren van beveiliging en faciliteiten voor atleten.
De Olympische ringen vertegenwoordigen de vijf continenten: Afrika, Amerika, Azië, Europa en Oceanië. Elk van deze ringen is met elkaar verbonden, wat symbool staat voor de onderlinge verbondenheid van de landen die deelnemen aan de Spelen. De Olympische vlam daarentegen symboliseert de eeuwige strijd om eer en sportiviteit en herinnert ons aan de oorsprong van de Spelen in het oude Griekenland, waar vuur een belangrijke rol speelde.
De geschiedenis van de Olympische Spelen in België gaat terug tot de eerste moderne Spelen in 1896. België heeft sinds die tijd aan meerdere Olympische evenementen deelgenomen en elke keer is er gestreefd naar uitmuntendheid. De Spelen van Antwerpen in 1920 zijn bijzonder, omdat het de eerste keer was dat ze na de Eerste Wereldoorlog werden gehouden. Dit markeerde een nieuw begin en hoop voor veel landen na de oorlog.