Een filou wordt vaak omschreven als speels en ondeugend. Het gaat om een karakter dat graag een grapje uithaalt, maar zonder enige kwade bedoeling. De onderliggende charme van een filou maakt het aantrekkelijk en zorgt ervoor dat mensen erom lachen en ze bewonderen.
De naam filou heeft een interessante oorsprong. Het zou afkomstig kunnen zijn van het Franse woord 'filou', dat 'bedrieger' betekent, maar ook kan worden vertaald als 'deugniet'. De link met ondeugd en humor maakt het een opvallende term in de taal.
Filou wordt vaak gebruikt in informele gesprekken om het gedrag van iemand te beschrijven die een schalks of ondeugend karakter heeft. Het kan een term zijn voor vrienden die graag grollen uithalen, of zelfs voor situaties waarin iemand een beetje rebels is zonder echt kwaad in de zin te hebben.
In tegenstelling tot andere termen voor ondeugendheid, die misschien een meer negatieve connotatie hebben, benadrukt filou juist de speelse en charmante kant van dit gedrag. Waar anderen misschien 'vals' of 'oplichter' zouden zeggen, zorgt filou voor een luchtigere, vrolijke insteek.
Filou is bijzonder in de Vlaamse cultuur omdat het een representatie is van een speelse levenshouding. Mensen genieten van de term omdat het hen herinnert aan de eenvoud en het plezier van het leven, zelfs als het om ondeugendheid gaat. Het is een viering van humor en gezelligheid.