De Belgische Revolutie begon in 1830 en werd gekenmerkt door verschillende belangrijke gebeurtenissen zoals de opstand in Brussel op 25 augustus, het omverwerpen van de Nederlandse heerschappij en de daaropvolgende vestiging van een onafhankelijke Belgische staat. De revolutie leidde tot de proclamatie van de onafhankelijkheid op 4 oktober 1830 en culminerend in de erkenning van België door de grote Europese machten tijdens de Conferentie van Londen in 1831.
De Slag bij Waterloo, die op 18 juni 1815 plaatsvond, is een cruciaal moment in de geschiedenis van België, omdat het de definitieve nederlaag betekende van Napoleon Bonaparte. Deze slag vond plaats in de buurt van Brussel en leidde tot de oprichting van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Dit had langdurige gevolgen voor de politieke organisatie en de grenzen van België zoals we die nu kennen.
Een van de belangrijkste figuren in de Belgische onafhankelijkheidsbeweging was Charles Rogier. Hij speelde een cruciale rol als minister en als een van de leiders van de demonstraties tegen het Nederlandse gezag. Rogier was ook betrokken bij de oprichting van de nieuwe Belgische staat en heeft een blijvende invloed gehad op de politieke structuren in België.
De Brabantse Omwenteling was een van de voorafgaande gebeurtenissen die uiteindelijk leidden tot de Belgische Revolutie. Dit was een opstand die begon in 1789 tegen de Oostenrijkse overheersing van de Brabantse gebieden. De onvrede over de heerschappij en de roep om meer autonomie waren belangrijke factoren die de fundamenten legden voor de latere onafhankelijkheid van België.
De Eerste Wereldoorlog had een diepgaande invloed op België. Het land werd ernstig beschadigd en de meeste grote steden, inclusief Antwerpen en Leuven, waren het slachtoffer van aanhoudende gevechten en vernietiging. De oorlog leidde ook tot grote sociale en economische veranderingen, waaronder de opkomst van arbeidersbewegingen en de herstructurering van de Belgische economie na de oorlog.