Een bever bouwt zijn dam voornamelijk met takken, modder en stenen. Ze zijn ontzettend handig en gebruiken hun sterke tanden om bomen om te zagen. Het bouwen van de dam gebeurt meestal in teamverband met andere bevers, zodat ze sneller grotere dammen kunnen maken om hun leefgebied te reguleren en het waterpeil te verhogen. Dit zorgt er niet alleen voor dat ze beter voedsel kunnen vinden, maar ook dat hun hol beter beschermd is tegen roofdieren.
Bevers zijn grote knaagdieren met een opvallende platte staart en sterke kiezen die speciaal zijn aangepast voor het malen van hout. Ze hebben een donzige vacht die hen warm houdt in koud water, en hun voorpoten zijn korter dan hun achterpoten. Ook hebben ze een bijzondere huid die waterafstotend is, zodat ze lekker droog blijven, zelfs tijdens het zwemmen.
Een beverfamilie bestaat meestal uit een paar volwassen bevers en hun jongen. Het aantal kan variëren, maar vaak leven er tussen de twee en zes bevers in een groep. De ouders blijven bij elkaar en zorgen samen voor hun jongen, die na een paar maanden al zelfstandig kunnen zwemmen en voedsel kunnen zoeken, maar vaak nog bij hun ouders blijven tot ze volledig volwassen zijn.
Bevers hebben een enorme impact op hun omgeving. Door het bouwen van dammen creëren ze waterrijke gebieden die andere diersoorten aantrekken. Dit leidt tot een grotere biodiversiteit in het gebied. Tegelijkertijd zorgen ze ervoor dat de stroom van rivieren wordt vertraagd, wat helpt bij het voorkomen van overstromingen en het verbeteren van de waterkwaliteit. Dit kan positieve effecten hebben op de flora en fauna rondom hen.
De levensverwachting van een bever in het wild ligt meestal tussen de 10 en 12 jaar, afhankelijk van de omstandigheden en eventuele natuurlijke vijanden. In een veilige omgeving, zoals in een beschermd gebied, kunnen bevers echter veel ouder worden, soms zelfs tot wel 20 jaar. Hun levensduur kan worden beïnvloed door beschikbaarheid van voedsel, predatie en de kwaliteit van hun habitat.