Bizons leven meestal in kuddes, vaak met andere soortgenoten. Ze zijn herbivoren en voeden zich voornamelijk met gras, bladeren en schors. In de natuur trekken ze rond op zoek naar voedsel en water, en ze hebben grote gebieden nodig om in te leven. De kudde biedt ook bescherming tegen roofdieren en helpt bij het onderhouden van sociale structuren binnen de groep.
Een bizon heeft een kenmerkende grote, stevige bouw met een brede kop en een dikke, schouderhump. Hun vacht is meestal donkerbruin en wintervacht kan zelfs een beetje grijzer zijn. Bizons hebben grote hoorns die naar boven en naar buiten krommen. Verder hebben ze stevige poten die hen helpen bij het lopen op verschillende terreinen, van graslanden tot bossen.
Volwassen bizons kunnen een schouderhoogte van wel 1,8 meter bereiken en een gewicht van 500 tot 1000 kilogram. Mannetjes zijn meestal groter dan vrouwtjes en hebben vaak een meer robuuste bouw. Hun imposante afmetingen maken ze tot een van de grootste zoogdieren die op het Noord-Amerikaanse continent leven.
Bizons spelen een cruciale rol in hun ecosysteem. Ze helpen bij het behoud van graslanden door het grazend gedrag dat de groei van verschillende plantensoorten bevordert. Hun mest speelt ook een belangrijke rol in de bodemvruchtbaarheid en in het creëren van een diverse flora en fauna in hun leefgebied. Hierdoor zijn ze echte 'natuurlijke landschapsarchitecten'.
In België zijn er geen wilde bizons, maar het is mogelijk om ze te zien in dierenparken of natuurbeschermingsgebieden waar ze worden gehouden als onderdeel van fokprogramma's. Deze plaatsen bieden inzicht in hun gedrag en levenswijze, en helpen ook bij het behoud van de soort.