De industriële revolutie had een grote impact op de mode in de jaren 1900. Door de opkomst van fabrieken en massaproductie konden kledingstukken sneller en goedkoper worden gemaakt. Dit leidde tot een toename in de beschikbaarheid van mode voor een breder publiek, niet alleen voor de elite. Vrouwen begonnen bijvoorbeeld meer praktische kleding te dragen, zoals blouses en rokken die ze konden combineren met nieuwe schoenen, beter geschikt voor het stadsleven.
Populaire kleuren voor kleding in de jaren 1900 waren vaak gedekte tinten zoals diepblauw, groen en bruin. Stofkeuzes varieerden van fijne wol voor mannenpakken tot katoen en zijde voor vrouwenmode. Ornamenten, kant en borduursels werden ook veel gebruikt, vooral bij mode voor vrouwen, waardoor de details in de kleding opvielen.
Accessoires speelden een belangrijke rol in de mode van de jaren 1900. Mannen droegen vaak hoge hoeden, dassen en soms zelfs handschoenen. Voor vrouwen waren handtassen, hoeden en klassieke sjaals belangrijke accessoires die niet alleen functioneel waren, maar ook een statement maakten over hun modekennis en smaak.
Mode in de jaren 1900 was sterk verbonden met sociale klasse. De elite had toegang tot haute couture en op maat gemaakte kleding, terwijl arbeidersklasse mensen vaak snelgebreide of goedkopere stoffen droegen. Deze verschillen waren duidelijk zichtbaar op straat en droegen bij aan de uitstraling van sociale status; hoe je eruitzag kon wel of niet invloed hebben op je werk en sociale interacties.
Herenmode in het begin van de 20e eeuw kenmerkte zich door de zogenaamde 'driedelige pakken', bestaande uit een jas, een broek en een vest. De jassen waren vaak scherp gesneden en werden met een hoge hoed gedragen. Mannen droegen ook meestal een das of strik, en de kleding was vaak gemaakt van nette stoffen zoals wol, met klassieke kleuren die een gevoel van autoriteit en stijl uitstraalden.