De belangrijkste tegenstander van Napoleon tijdens de Slag bij Waterloo was Hertog van Wellington, die de Britse en geallieerde troepen aanvoerde. Hij werkte samen met de Pruisische maarschalk Gebhard Leberecht von Blücher, die op een cruciaal moment zijn troepen naar het strijdtoneel bracht, wat hielp om Napoleon's plannen te verijdelen.
De Slag bij Waterloo had een enorme strategische betekenis, niet alleen voor Europa, maar ook voor de toekomst van Frankrijk en andere landen. Het markeerde het einde van de Napoleontische oorlogen en leidde tot een periode van relatieve stabiliteit in Europa, die bekend staat als de Congres van Wenen, waar de politieke grenzen van Europa opnieuw werden getekend.
De nederlaag van Napoleon bij Waterloo kan worden toegeschreven aan verschillende factoren. Ten eerste was er zijn slechte communicatie met zijn troepen, wat leidde tot verwarring op het slagveld. Daarnaast waren de strategische manoeuvres van Wellington en von Blücher zeer effectief en de slechte weersomstandigheden maakten het ook moeilijker voor Napoleon om zijn plannen uit te voeren.
Voor het nageslacht zijn er verschillende herinneringen aan de Slag bij Waterloo die nog steeds zichtbaar zijn. Bijvoorbeeld het herdenkingsmonument "Butte du Lion", dat een van de meest bezochte plekken in de regio is. Daarnaast zijn er ook diverse musea en tentoonstellingen die gewijd zijn aan deze historische gebeurtenis.
In de Belgische cultuur wordt de Slag bij Waterloo herdacht door middel van festivals, herdenkingen en educatieve evenementen. Elk jaar zijn er historische reenactments waarbij mensen de strijd naspelen, en zijn er lezingen en tentoonstellingen die de impact van deze gebeurtenis op de Europese geschiedenis belichten.