![Oliver Bell Bunce and William Cullen Bryant [editor] -, Antiek en Kunst](https://twhbe.images.icas.io/api/v1/4f9d6f39/images/37/376425f8-e9e5-4c2b-8203-98d2d316fc60?rule=eps_82 "Oliver Bell Bunce and William Cullen Bryant [editor] -, Antiek en Kunst")
Hendrik II van Engeland was een koning die veel belangrijke prestaties heeft geleverd, waaronder het versterken van de koninklijke macht en het ontwikkelen van een georganiseerd juridisch systeem. Hij was een pionier op het gebied van de rechtspraak en introduceerde het gebruik van jury's en het reizen van rechters door het land, wat de basis legde voor het Engelse Common Law.
Hendrik II had een enorme invloed op de Engelse rechtspraak. Hij herstelde het gebruik van jury's en zorgde ervoor dat rechters door het land reisden om recht te spreken. Deze hervormingen hielpen niet alleen om de wet te centraliseren, maar maakten ook het recht toegankelijker voor gewone mensen. Hierdoor wordt hij vaak gezien als een van de belangrijkste figuren in de ontwikkeling van de Engelse rechtsstaat.
In zijn tijd had Hendrik II een gemengde reputatie onder de adel. Sommigen bewonderden hem om zijn sterke leiderschap en juridische hervormingen, terwijl anderen hem wantrouwden vanwege zijn invloedrijke rol en zijn neiging om conflicten aan te gaan met machtige edelen. De machtsdynamiek tussen hem en de adel was complex en leidde vaak tot spanningen.
De regering van Hendrik II werd gekenmerkt door verschillende belangrijke conflicten, waaronder de strijd met Thomas Becket, de aartsbisschop van Canterbury. Deze strijd resulteerde in de beroemde moord op Becket, wat een schandaal veroorzaakte en het leven van Hendrik II op verschillende manieren beïnvloedde. Daarnaast had hij ook gevechten met zijn eigen zonen en rivaliserende edelen, wat leidde tot onrust in het koninkrijk.
De relatie tussen Hendrik II en Eleonora van Aquitanië was erg belangrijk, zowel politiek als persoonlijk. Eleonora was een krachtige vrouw en haar huwelijk met Hendrik II versterkte zijn claim op Aquitanië. Samen kregen ze meerdere kinderen, waaronder Richard Leeuwenhart en Jan zonder Land. De dynamiek tussen hen was echter turbulent, en dit heeft geleid tot verschillende politieke complicaties, vooral toen hun zonen tegen Hendrik in opstand kwamen.