Te Koop Boek PORTLAND EN DE HONDEN VAN EUROPA Martin Koomen.

Samenvatting
Martin Koomen begon in 1986 zijn serie over geheim agent Robert E. Portland, een serie die hem nominaties voor de Gouden Strop opleverde maar nooit de hoofdprijs zelf. Portland en de honden van Europa is het twaalfde deel dat vijftien jaar na het debuut verscheen. Zoals gebruikelijk wordt Portland bijgestaan door sidekick Eduard Fokkema van Sectie BO die hij steevast aanspreekt met Fokkemaatje. Het tweetal heeft een anoniem briefje in handen gekregen dat hun verzoekt naar een voorstelling in de schouwburg in Den Haag te komen. Fokkema, die de opdracht uitvoert, krijgt daar in het schemerduister een ander briefje in handen gedrukt. Er liggen twee tickets klaar voor een ritje in de Orient Express. De uitnodiging is van de Interne Macedonische Revolutionaire Organisatie (IMRO).
Dit boek speelt zich af in 1938, aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. Bij aanvang van de luxe treinreis is het doel van de rebellenorganisatie niet duidelijk. Maar Portland en Fokkema zijn niet de enige genodigden. In hun rijtuig reizen ook vertegenwoordigers mee van Duitsland, Groot Brittannië en Frankrijk, waarvan César Derville een betrouwbare bekende van Portland is. En dan is er ook nog een Turkse pasja die met zijn vier vrouwen reist. Het bonte gezelschap vertrekt in afwachting van wat de IMRO in petto heeft. Ze gaan door Europa, terwijl de Balkan steeds dichterbij komt. In Belgrado dreigt het mis te gaan als Portland, Fokkema en Derville door een overmacht worden overvallen.

Portland en de honden van Europa is vooral een vermakelijk geschreven spionageroman. Komisch is de scène waarin Fokkema zich met een tijdelijke reisgenoot geconfronteerd ziet: 'De onbekende had een eivormig hoofd onthuld door zijn hoed af te nemen. Met een zakdoek wreef hij het ijverig op. Het werd versierd door een massieve snor, waarvan de punten omhoogkrulden. Fokkema mompelde een wedergroet.' Wie bekend is met de klassiekers zal de man met de snor onmiddellijk herkennen en, jawel, het blijkt om Hercule Poirot te gaan. Het ouwelijke taalgebruik van Koomen ('allicht', 'vooreerst' en 'nadien') sluit prima aan bij de sfeer van vroeger.

Maar het wordt ook spannend. Portland waagt zich in het hol van de leeuw en dreigt om het leven te worden gebracht. Ternauwernood weet hij te ontsnappen, om tot de ontdekking te komen dat hij in een vliegtuig zit dat achter hem in lichterlaaie staat. Tot het eind blijft het een raadsel waarom de reis werd georganiseerd, al vermoedde Portland vanaf het begin dat er iets niet klopte. De rebellenorganisatie spaarde kosten noch moeiten om de vertegenwoordigers van vijandige landen bij elkaar te brengen. De afloop zet de sombere toon van de toekomst:

'Afgrijselijk,' Fokkema sprak vol overtuiging. 'Dat moet wel uitlopen op een wereldoorlog. En op de totale oorlog.'